Hoe herken je een alleen geboren tweelinghelft? Ben je een verloren tweelinghelft?

Alleen geboren tweelinghelft of ongeboren tweelinghelft

Alweer meer dan 14 jaar geleden kwam ik de term "alleengeboren tweelinghelft" voor het eerst tegen. Het was tijdens de zoektocht van mijn gevoelige zoon. Er waren wat bijzondere uitspraken van hem over ingebeelde speelvriendjes of de opmerking mama, ik wilde helemaal niet, we zouden samen gaan, maar toen moest ik opeens alleen, daar ben ik boos en verdrietig over :-). Ik hoorde vaker of hij er niet een van een tweeling was. Zijn gedrag, zijn manier van denken en praten en wat klachten herkenden mensen juist bij tweelingen. Het waren iets te veel toevallige momenten. Zeker mijn intuïtie die in het begin van mijn zwangerschap kenmbaar maakte dat het wellicht een tweeling zou kunnen zijn (zit in de familelijn van mijn moeder) en het in verhouding hebben van een grote zwangerschapsbuik, waarbij onze verloskundige toch even wilde checken of de uitgerekende datum wel klopte of dat het er misschien toch twee waren, vielen er voor mij wat puzzelstukjes op zijn plaats. Ik werd geattendeert op het boek, Drama in de moederschoot. van het stel Autermann.

 Ik leende het boek en ik ging op onderzoek uit op het onderwerp verloren tweelinghelft.... Nieuwsgierig begon ik het boek te lezen, mijn mond viel van verbazing open: het ene puzzelstukje na het andere puzzelstukje viel op zijn plek. Bijvoorbeeld: Het gevoel van in de steek gelaten zijn, het zoeken naar... ja, naar wat eigenlijk...., perfectionisme, lage eigenwaarde zonder te weten waarom, behoefte aan vrijheid, of altijd het kopen van 2 dezelfde dingen (als een paar).

Wat een herkenning, zowel in het gedrag van mijn zoon, maar ik was zo verbijserd dat ik het ook echt in mijn eigen leven herkende.... een paar keer was ik tot tranen toe geroerd op een bladzijde. Dat zette mij aan tot gedachtes als...............  kan het zijn dat zowel hij als ik zelf er ook een van een tweeling ben? ik heb er nooit iets van mijn moeder van gehoord...  maar als ik diep voel dan weet ik dat het waar is. Ik heb mijn moeder er wel eens nagevraagd, ze weet het echt niet meer of er bloedverlies was. Tweelingen komen wel veel in de familielijn voor. En wat kunnen we hier dan mee?

1 op de 10 zwangerschappen bestaat uit een ongeboren tweelinghelft

Eén op de honderd levend geboren kinderen levert een levend geboren tweeling op. Uitgebreid onderzoek in een Belgische gynaecologische praktijk, waar alle zwangeren een heel fijngevoelige ECHO kregen, toonde aan dat maar liefst één op de tien zwangerschappen starten als tweeling (of meerling). Hieruit blijkt dat negen op de honderd keer (dat is bijna 1 : 10) de helft van zo’n zwangerschap afsterft. Vaak blijkt dat moeder bloedverlies gehad heeft vroeg in de zwangerschap. Men was bang voor een dreigende miskraam en uiteindelijk blij dat de zwangerschap kennelijk intact gebleven was. Men had blijkbaar niet in de gaten dat wellicht een tweelinghelft was afgestorven. In 80% van alle gevallen vinden we geen enkele andere aanwijzing en blijft het bij het (ernstige) vermoeden. Een boek als drama in de moederschoot geeft velen dan veel herkenning.

Het gegeven dat mijn zoon er een van een tweeling zou kunnen zijn gaf veel rust, in kindertaal heb ik aan hem uitgelegd dat sommige zieltjes naar de aarde komen en eigenlijk samen zouden komen,maar dat soms een zieltje besluit om niet geboren te worden. En dat de reis op aarde dan alleen gemaakt mag worden. maar dat er altijd een hulpbron aanwezig is, ook al voelt het soms als eenzaam of een gemist Dat als je je hand op je hart legt, die ander altijd in je aanwezig is. Dat missende linkje was voor hem al voldoende om het een en ander los te laten, doordat we er enkel even over praatte. En een aantal klachten waren ook verdwenen. Hoe mooi, die heling op een diep niveau gewoon op de bank in de woonkamer. 

Een aantal jaren later volgde ik mijn opleiding als Kinderfluisteraar.. In deze opleiding ruim je natuurlijk zelf ook issues en trauma's op anders kan je de ander niet goed neutraal bijstaan in hun proces. Tijdens een van de oefeningen was er een opstelling waarbij we als baby de reis opnieuw maakte om geboren te worden bij je ouders. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Ik voelde me zo vreselijk verdrietig en eenzaam. Ik kon mijn ouders niet in de ogen kijken, ik wilde niet getroost worden, ik voelde en dacht alleen maar: IK WIL HIER NIET ZIJN. Whow wat een heftige reactie tijdens de oefening. Mijn gedachten gingen alle kanten op... hoe kan dit, wat is dit, waarom heb ik dit..... Ik was bijna de hele dag van slag. Ik wist, een eventueel geboorteblokkade of geboortetrauma is bij mij niet opgelost met deze oefening, ik heb professionele hulp nodig, want dit is iets groots, het voelt als traumatisch. Een week later zat ik bij mijn bevriende collega Sensitherapeute en vertelde haar het verhaal. Ze zei me, Jolanda, weet je nog dat je de eerste keer hier kwam voor een massage en dat ik je toen zei, ik zie steeds in de energie een klein babytje? Waarbij we beiden nog dachten, he zou er gezinsuitbreiding kunnen komen bij fam. de Jong? En dat je dat eigenlijk niet echt begreep want je had geen kinderwerns meer? Nou wellicht begrijp je het nu? Ja, het is waar, ik voelde kippenvel overal op mijn lichaam, en dat is voor mij altijd een teken dat iets klopt wat er gezegd wordt. Tijdens de sessie deden we een emotioneel best heftig afscheidsritueel. Er vloeiden tranen maar het was ook zo intens mooi. Ik schreef er toedertijd dit gedichtje over

Mijn vrijheid

 37 jaar hier op aarde, maar nooit zo bewust van dit wonder wat mij overkomt

Onbewust was jij al die tijd bij mij

Niets gemerkt alleen de leegte, de leegte altijd zo voelbaar in mijn hart

Nu eindelijk mag ik het loslaten en starten met een nieuw begin

Ik leef nu mijn leven zonder eind en zonder begin

In liefde, liefdevol kijkend naar mij en het kind in mij

En weet ik: Jij staat nog steeds aan mijn zij

nooit meer alleen  

zo weet ik zeker

jij bent er voor mij 

Dank je wel daarvoor 

Enerzijds was ik in shock, anderzijds gaf het me zoveel rust! Al die tijd dat ik voelde alsof er iets mis met me was, al die momenten dat ik dacht, dit klopt niet aan mij... etc weet ik nu dat het precies is zoals het hoorde te zijn. Later in mijn carriere als hsp therapeut herkende ik die alleen geboren tweelingen direct, alsof er een soort voelspriet was, zodat andere mensen ook in dit stuk mogen helen. Daarom vind ik het zo belangrijk om zowel ouder als kind de symptomen van de alleen geboren tweelinghelft te delen.

Op een van de Engelstalige sites kwam ik de volgende informatie tegen: Levenslessen geassocieerd met het Verloren Tweeling Syndroom: Om een tevreden, gelukkig en productief leven te leiden moeten overlevende tweelingen zich door levenslessen heen worstelen. Hieronder volgen een aantal klachten die erg herkenbaar zijn voor alleengeboren tweelingen. Herken jij ze?

Als je jezelf of je kind herkent in deze onderstaande vragen en je kan maar niet "pakken" wat met jou of je kind aan de hand zou het kunnen dat jij of je kind een verloren tweelinghelft heeft.

Emotionele klachten

• Huilbaby's, ze missen het contact met hun tweeling, ze missen de warmte en worden hiermee geconfronteerd
• Je bent heel bang om dood te gaan, of juist helemaal niet - risicovol gedrag
• Je bent snel gekwetst als een ander jouw behoeften niet ziet
• Hooggevoelig
• Je kunt je moeilijk verbinden met anderen, je bent altijd bang de ander te verliezen
• Je voelt je snel schuldig
• Afscheid nemen heb je moeite mee; soms lijkt het alsof de wereld vergaat
• Plotselinge aanvallen van lage eigenwaarde kunnen je overvallen
• Innerlijk ervaar je altijd een bepaalde onrust
• Je hebt veel ruimte nodig maar durft die vaak niet in te nemen
• Je voelt je vaak eenzaam
• Al heel jong voelde je je anders dan anderen
• Bang in het donker, al van jongs af aan

Psychische klachten

• Schuldgevoelens
• Eenzaamheid
• Vastlopende creativiteit
• Vriendschapsproblemen - hechtingsproblemen
• Weinig kracht en energie hebben / ingehouden leven
• Paniekaanvallen
• Moeite met aanraking / seksualiteit
• Jaloezie
• Geen zin hebben in het leven
• Ernstig falen of geen geluk op het werkgebied
• Moeite met het krijgen van kinderen

Lichamelijke klachten

• Pijn op de borst
• Aanvallen van duizeligheid
• Beverigheid
• Hartkloppingen
• Trillingen
• Doodsangst
• Nerveuze spijsverteringsstoornissen
• Tandenknarsen
• Nagelbijten
• Duimen

Mentale klachten

• Je persoonlijkheid bestaat uit contrasten; je bent heel verlegen maar staat ook graag in het middelpunt
• Altijd maar een nieuwe uitdaging of ervaring zoeken en teveel tegelijk willen doen
• Al heel je leven ben je op zoek, maar niets brengt je voldoening
• Je bent perfectionistisch en tegelijkertijd heel slordig
• Innerlijke saboteurs zijn je beste vrienden; je bent er heel erg kwaad op en kunt hem tegelijkertijd niet missen
• In een groep voel je je verantwoordelijk voor het welzijn van de anderen
• Je spreekt graag in de wij-vorm
• Etiquette en ‘hoe het hoort’ ben je heel gevoelig voor
• Goed kunnen ordenen is niet jouw ding of je bent juist heel structureel tot op het irritante af bijna
• Makkelijk allerlei zaken opstarten; afmaken is een andere zaak
• Even aantallen (of drietallen), daar heb je iets mee
• Veel energie steken in zoeken zonder te weten wat je eigenlijk zoekt

Veel alleengeboren tweelingen hebben deze zelfde lessen uit te werken, maar bij alle overlevende tweelinghelften komen deze lessen absoluut voor.

• leren om onvoorwaardelijk van jezelf te houden en jezelf volledig te accepteren
• inzien dat je een belangrijk bent voor de wereld en de mensen om je heen
• leren te aanvaarden dat je al het goede dat deze wereld te bieden heeft ook werkelijk verdient
• het je waard voelen
• jezelf kunnen vergeven
• jezelf toestaan dat God/het universum of de bron van je houdt

Overige bijzonderheden

• In een partner zoek je een soulmate, die aanvoelt wat jij nodig hebt
• Je kunt geen genoeg krijgen van je eigen spiegelbeeld of je hebt juist een hekel aan spiegels
• Al van kinds af aan dingen of personen moeten loslaten in je leven
• Foto’s; je wil er niet opstaan, maakt ze liever zelf óf je moet op elke foto staan en wil gezien worden
• Als kind had je ingebeelde speelvriendjes en speelde je twee personages tegelijk
• Financieel heb je nooit echt tekort maar ook nooit over; als het er is, geef je het ook snel weer uit
• Je draagt graag een (grote) rugzak of handtas met je mee met allerhande zaken

Deze lijst geeft inzicht in dat alleen geboren tweelingen regelmatig worstelen met zichzelf. Dit hoeft dus helemaal niet met de omgeving te zijn. Ik heb heel wat jaren mezelf eigenlijk tekort gedaan doordat ik niet wist dat ik er een van een ongeboren tweeling was. Ik heb mijn onderzoek gedaan, kennis verzameld, verdriet gevoeld en geuit, onmacht gevoeld, het kunnen vergeven van mijn tweelinghelft en het universum (God/de Bron of hoe je het ook noemt) voor het in de steek gelaten worden. Dat maakt dat ik het inmiddels echt een plekje heb kunnen geven. Zo nu en dan komt er nog een soort van gemis of eenzaam gevoel naar boven, dan voel ik het even en laat ik weer los. Zo werkt dat met gevoelens en emoties. Het is Energie in beweging.

Mocht je jezelf in dit stuk herkennen, weet dan dat er therapeuten bestaan die gespecialiseerd zijn in het trauma van alleen geboren tweelingen. Ik werk zelf met energetische behandeling op dit trauma. Zodra je er bewustzijn op hebt, en weer gaat (door)voelen gaat er een mooie wereld voor je open. Hoe fijn is het als jij weet dat je een extra spirituele hulpbron kunt gebruiken om je leven hier prettig te laten verlopen? Dat je niet meer alleen voelt, ook al is er niemand in de buurt, of dat je van binnen de leegte hebt opgevuld met innerlijk geluk? Want ja, dat is het resultaat als je durft te kijken en te voelen en daarmee je geboortetrauma heelt. Dan is het de tijd om echt je talent en gave te gebruiken voor jezelf en je omgeving.

Liefs,

.