Spiegelen: Wat laat jouw kind je over jezelf zien?

Je herkent het vast wel dat er bepaalde momenten zijn dat je kind jou meer dan gemiddeld raakt.
Omdat je je zorgen maakt, hij/zij je ergert of ‘anders’ is.

Je focust dan meestal erop wat er met je kind aan de hand is. Dat kan ook anders. In plaats van naar het probleem van je kind te kijken en bijvoorbeeld een therapeut voor te zoeken, kun je zelf heel makkelijk op een andere manier leren kijken. Dit noemen we spiegelen!

En daarom neem ik je graag mee in een andere zienswijze….. Want als jij in de spiegel durft te kijken, zul je meer ontdekken van jezelf en wanneer dat gebeurt zal dat voor jezelf en voor je omgeving een positieve verandering opleveren.

Hoe werkt dat dan, dat spiegelen?

Kinderen en ouders horen bij elkaar, ze hebben een gevoelsband, als er iets aan de hand is met jou als ouder voelt een kind dat haarfijn aan. Als ouder wil je graag dat je kind gelukkig is en dat wil je kind ook voor jou. Een kind spiegelt altijd de disbalans in de ouder. Eigenlijk nodigt je kind uit om iets te veranderen in je leven, bijvoorbeeld iets meer te doen, of juist iets te laten. Een kind spiegelt altijd in een uitvergrote versie! In het leven draagt iedereen een eigen pakketje ballast met zich mee. Als je de ballast niet opruimt (vaak ontstaan in je kinderjaren) geef je die door aan je kinderen. Als je merkt dat je steeds geraakt wordt door je kind, dan zegt dit ook altijd iets over jou dus met welk oud zeer loop jij rond? Dat is het verhaal van je kind!

Bijvoorbeeld de boodschap van ADHD: de kenmerken van deze kinderen zijn dat ze druk zijn en geen focus hebben. Heel veel ouders kunnen zich ook niet focussen op wat werkelijk belangrijk is in het leven en zijn druk met allerlei zaken. Dan spiegelt het kind de “geleefde” kant. Je mag iets rustiger door het leven gaan of meer focus aanbrengen in je leven. Het kan juist ook zijn dat je kind de  “ongeleefde” kant spiegelt. Als je creatief durft te kijken, zie je geen probleem meer maar een kadootje wat uitgepakt mag worden en dat is een dankbaar geschenk! Ik spreek uit ervaring, want door mijn eigen nieuwetijdskind heb ik inmiddels mijn intuïtieve gaven herontdekt 🙂

Wat spiegelen kinderen ons?

Psycholoog Carl Gustav Jung gaf het in het verleden al aan: “kinderen drukken vooral uit wie hun ouders zijn”. Eerst fluistert een kind heel zachtjes in het oor van de ouder, daarna, als een ouder het niet oppakt, gaat een kind schreeuwen en wordt het probleem steeds erger. Ten slotte gebruikt een kind bij wijze van een megafoon om duidelijk te maken dat het ernstig is en dat het belangrijk is dat je naar jezelf durft te kijken, durft te voelen, dat is wat je kind je wil duidelijk maken. Kinderen zijn net sponzen, doordat zij onze gemoedstoestand feilloos aanvoelen spiegelen zij ons door hun gedrag. Ze confronteren je met je eigen onbewuste angsten, tekortkomingen en behoeftes waaraan misschien niet voldaan kan worden Veel gedragingen van kinderen verdwijnen, als ouders aan zichzelf gaan werken. Gelukkig spiegelen kinderen niet alleen de negatieve kant, maar juist ook de positieve zijde!

Een paar voorbeelden

Vertoont je kind agressief gedrag?

Je kunt jezelf de vraag stellen: Heb ik ingehouden woede in me? Vaak reageren kinderen namelijk onbewust op de woede die ze bij een van hun ouders voelen, Ze vangen dit op uit het onbewuste van een van de ouders. Klopt het dat je  ergens boos over bent? En waarom ben je hier boos over? En wat zou je wel willen? Zodra dit helder is, zie je een kind al vaak veranderen, want het hoeft niet langer deze boosheid te spiegelen, boodschap is overgekomen!

Is je kind angstig en bang?

Welke angsten leven in jou? En zou het kunnen dat jouw kind die angsten overneemt? Omdat hij/zij denkt dat dit hoort? En mogen jouw angsten er wel zijn? Of stop je ze diep weg en doe je net alsof ze er niet zijn? Zeg je tegen jezelf: er is niks om bang voor te zijn, ondanks dat je lichaam toch verkrampt? Durf je te kijken naar je eigen angsten, en probeer ze op te lossen, dan hoeft je kind er niet langer mee rond te lopen!

Gaat je kind constant jouw grenzen over?

Zou het kunnen dat het tijd is voor jou om eens wat grenzen te overschrijden? Voorbij de gebaande paden die je uit gewoonte loopt? Of gaat het er juist om dat jij eindelijk wat grenzen trekt? Dit hoeft niet perse betrekking te hebben op je kind. Misschien op een heel ander gebied in jouw leven. Zou het kunnen dat ergens in jou een leider zit die graag naar buiten wil komen?

Is je kind hooggevoelig / hoogsensitief?

Luister jij eigenlijk nog wel naar je gevoel en je intuïtie? Denk je te veel, en wordt je weleens gek van al die gedachten? Wellicht dat je hooggevoelige kind jou wel uitdaagt om eens wat vaker naar je gevoel te gaan. En bijvoorbeeld al die prikkels om je heen te verminderen. Of juist meer leren afsluiten. En wellicht mag je wat meer van hoofdwerk naar lichaam werk En zit er variatie tussen je ‘Denken’ en ‘Voelen’ (sport, massage, dansen, tuinieren, wandelen, of tekenen?

Dit zijn slechts een aantal voorbeelden. Eenvoudig hoe het werkt he? Zo simpel is het dus. Je kunt zelf onderzoeken wat je kind je probeert te vertellen. En  voel wat dit met je doet. Eigenlijk geldt deze spiegeling voor alles om ons heen, dus ook als je je ergert aan de buurman, je baas, of je partner.

Als het je raakt zegt het altijd iets over jezelf!

Het zijn vaak de gekwetste delen in jou die je hebt weggestopt en waar je door de spiegeling last van krijgt. Het zijn de blinde vlekken die het moeilijk maken om te zien wat je kind of je omgeving je echt wil vertellen.

Nog niet helemaal? Je bent altijd welkom in de online training Online masterclass Je kind als Spiegel om hier samen naar te kijken op een liefdevolle en zachte manier. Zodat de opvoeding van je kind weer leuk is, omdat de blinde vlek verdwenen is. Durf jij het aan om zelf in de spiegel te kijken?