Ben je gevoelig voor licht, geluid, geuren? Of voor de mening van anderen?
Herken je dat, dat je in een restaurant het laatste plekje vindt en dat je blij bent, dat er nog een plekje was, maar op het moment dat je er zit, besef je dat de muziek die uit de box net boven je, jou toch steeds afleidt van het gesprek wat je probeert te voeren met je gezelschap. Daarnaast merk je op de de geuren uit de keuken precies naast je toch wel erg overheersen. Je geeft dit bij je tafelgenoot aan, en deze kijkt je met een verbaasde blik aan, het was hem of haar totaal niet opgevallen. En bovendien krijg je een opmerking dat je jezelf wel wat aanstelt, want de muziek is toch gezellig, of de geuren uit de keuken is toch heerlijk om alsvast in de mood te komen voor dat lekkere hapje waar je op wacht.
Voel je snel sfeer aan, de emoties van anderen?
Je zit heerlijk in je element op de bank. Je hebt een fijne dag achter de rug en denkt even relaxen voordat je aan het eten begint. Dan komt je partner thuis. Je ziet al bij binnenkomst dat zijn humeur veel te wensen overlaat. Hij kijkt nors voor zich uit, groet je niet, of amper en je weet…zijn dag was niet bepaald prettig, hij heeft nog niets gezegd, maar jij voelt dat hij behoorlijk “pissig” is. In eerste instantie probeer je nog aardig te zijn en je hulp aan te bieden door een luisterend oor te zijn. Maar daar heeft hij of zij even geen behoefte aan. Voor je het weet raak je geirriteerd of zelfs pissig op hem om niets. Herkenbaar?
Heb je een groot gevoel van verantwoordelijkheid en rechtvaardigheid?
Of ben jij een persoon die gelijk alles wil oplossen voor de ander. Bijvoorbeeld als je vriend of vriendin een probleem heeft. Ik neem als voorbeeld een relatieprobleem. Dat jij direct en altijd klaar staat en zo met het probleem van je vriend of vriendin bezig bent, dat het lijkt alsof het ook echt jouw probleem is? Dat het lijkt alsof jij dit probleem voor hen moet oplossen, omdat je je zo verantwoordelijk voelt voor het geluk van de ander. En bovendien merk je al snel op dat het gaat over een communicatie issue waarbij jij voor beide partijen wat te zeggen hebt over hoe eerlijk of oneerlijk het is.
Ben je snel overprikkeld of moe, bijvoorbeeld op verjaardagen of in het centrum?
Je houd van winkelen, tenminste je houdt van nieuwe kleding, en vol goede goed en met plezier rij je de parkeerplaats van het winkelcentrum. De eerste winkels heb je nog een vrolijk humeur, je hebt nog niet precies gevonden wat je wilt. Want je bent nu eenmaal een twijfelkont. Als je 3 winkels verder bent, begin je te
gapen… het lijkt wel alsof alle energie uit je lijf is getrokken. Stap voor stap strompel je verder. Je vrolijke humeur klapt om naar vermoeidheid en bij het minste geringste reageer je lichtelijk geirriteerd op de persoon waar je mee samen bent, of de voor jouw voeten lopende winkelend publiek. Je bent weer blij als je thuis bent. Je neemt een frisse douche en je hebt weer energie genoeg om de dingen te doen die jij leuk vind.
Pieker je veel (vooral over de ander, over wat je gezegd hebt en hoe dat over gekomen zou zijn bijvoorbeeld)
Je komt aan op een feestje. Iemand zegt terloops tegen je, whow jij bent veranderd en gaat door met het gesprek waar hij mee bezig was met iemand anders. Je vraagt je tijdens je jas ophangen af, wat hij bedoelt met deze opmerking? Ben ik dikker geworden? Of kom ik arrogant over? Zoveel ben ik toch niet veranderd? Tja, ik doe tegenwoordig wel aan persoonlijke ontwikkeling, maar ik wil niet dat ze me als zweverig of anders zien. Zouden ze me zweverig vinden? Kortom je piekert je suf en het gaat ten koste van jouw leuke avond. Het kan ook zijn dat jij juist een grappige opmerking maakt die er zo uit flapte. Je schrok er zelf van. Iedereen lachte er om, maar zag jij nu een teleurstelling in de persoon waar je het grapje mee maakte? Wat als je hem nu echt gekwetst hebt, dat was echt niet de bedoeling…. Zal ik er nog wat over zeggen, dat het niet mijn bedoeling was? Of zou je het daarmee erger maken? En voila je bent weer in je hoofd aanwezig en vergeet te genieten van het moment.
Vind je het moeilijk om nee te zeggen en keuzes te maken?
Je hebt voor jezelf een avondje bank hangen ingepland, heerlijk even helemaal niets. Je beste vriendin belt op en vertelt dat je van plan is om naar de stad te gaan om een dansje te wagen. Ze vraagt of je meegaat. Want ze gaat liever niet alleen en haar andere vriendin is ziek en kon ook al niet. Nu hoopt ze dat jij wel meegaat, want jij had tenslotte toch niets gepland. 3 x raden wat jij gaat doen….. natuurlijk ga je mee, want je kunt een vriendin niet alleen laten toch? Ze heeft je nodig. Ook al heeft jouw lichaam jou al lang aangegeven dat het tijd is om rust te nemen na bijv. een lange werkweek.
Heb je last van concentratieproblemen, onrust, angst en/of boosheid?
Je bent altijd aardig, vriendelijk en meelevend voor andere mensen. Ze zijn graag in jouw buurt, omdat ze weten dat je een luisterend oor voor ze bent. Toch voel je regelmatig van binnen een bepaalde boosheid omhoog komen, je kan het niet precies duiden. Naar buiten ben je namelijk nooit boos, maar inwendig ben je boos op jezelf omdat je je niet goed genoeg vind, of omdat je je anders voelt dan anderen. Iemand kan je een mooi compliment geven, maar jij ontvangt het niet echt. Je leeft eigenlijk meer in je hoofd en voelt je onrustig. Je kunt de rust niet pakken en men zegt regelmatig, ho ho.. .doe eens even rustig aan. Je moet zoveel van jezelf. Laat de controle toch eens los.
Heb je er wel eens aan gedacht dat je gewoon hoogsensitief bent? Dit is geen ziekte maar een mooie eigenschap die je wellicht nog niet onder controle hebt. Wil je weten hoe je het beste omgaat met hooggevoeligheid of hoogsensitiviteit bij jezelf?
Besef dat jij de keuze hebt om te veranderen wat je anders wil.
Dat is het mooiste cadeau wat je kunt ontvangen van jezelf. Wil je hier meer over weten kijk dan eens hier.
